Galata Mevlevîhânesi'nde yer alan Osmanlı Türkçesi ile yazılmış kitâbe ve mezar taşlarındaki metinlerin transkripsiyonunu yapan Vakfımızın “Osmanlı Türkçesi” ile “Kitâbe ve Mezar Taşı Okumaları” kurslarımızın eğitmeni Huriye Sarışahin Yıldırım Hanım’a ve Galata Mevlevihanesi Mezartaşları (Katalog - Değerlendirme) adlı yüksek lisans tezinden yararlandığımız Sayın Bilal Küçükkaya’ya çok teşekkür ederiz.
KİTÂBELER
Allah celle celâluhu
“Küllemâ dehale aleyhâ Zekeriyye’l mihrâb.”
“Zekeriyya ne zaman mihraba girse...” (Âli İmrân, 37)
Tuğra: Abdülmecid Han bin Mahmud el-muzaffer daima
Lafzen ve ma‘nen iki mısrada üç tarihle
Üçler-asa kutb-i devranı ider ziver senâ
Bin iki yüz yetmiş altı sâli içinde behîn
Kıldı bu dergahı şah Abdülmecid a‘lâ binâ
1267
Tuğra: Abdülmecid Han bin Mahmud el-muzaffer daima
Aizü’l-‘ayn-ı inâyet menbâ‘ü’l-enhâr-ı cûd
Âb-ı rûy-i ma‘delet şâh-ı cihân Abdülmecîd
Âlemi feyz-i zülâl-i adlle ihyâ ider
Olalı mâü’l-hayât-ı şevketi her ân mezîd
Matbah emîni Hasan Ağa yapup bu çeşmeyi
İki yüz sâl akdem itmişdi bu câyi müstefîd
Sonra râhı bozulub akmazdı su bu vakte dek
Hayr-ı cârî sâhibin eylerdi dervîşân ümîd
Hamd-i lillâh ol şehinşâh-ı cihân bu çeşmenin
Lutf idüb suyun akıtdı oldı nev-feyz-i bedîd
Eylesün Hakk tâ ebed sîr-âb-ı feyz-i saltanat
Haşre dek olsun o hâkân vâsıl-ı ömr-i medîd
İki târîh-i güher fer buldı Zîver suyunı
Olalı bahr-i remel dü dürre-i nazm-ı ferîd
Bak Hasan Ağa’yı reyyân eyledi ecr ile cûd
Çeşmesine su akıtdı lutf-ı şah Abdülmecîd
1268
Sırr-ı Mevlânâ-yı Rûm Adem Efendi kim odur
Hânkâh-ı Mevlevî’de mürşid-i sâhib-reşâd
Tekyesinde var idi suya kemâl-i ihtiyâc
Himmet eyledi kıldı dervîşânı memnûn-ı murâd
Sevk idüb bir sâ‘î hayrât ve sâhib kudrete
Eyledi bu çeşmeyi bünyâd ol merd-i cevâd
Hâlîyâ matbah emînî ol kerîmü’ş-şân kim
Meşreb-i hulki Hasan Ağa-yı hâlis-i‘tikâd
Yabdı böyle ayn-ı dilcû eyleyüb hâlin sebîl
İtseler nâmın revâdır haşre dek hayr ile yâd
Kevser-i cennet gibi oldı musaffa Hakk bu kim
Ka‘be-i uşşâkda bu çeşme-i zemzem nejâd
Habbezâ âb-ı hayât-efzâ ki her bir katresi
Teşnegân-ı âleme oldı safâ-bahş-ı fu’âd
Böyle hayrın [e]crini tahrîre imkân olmaya
Olsa ger eşcâr-ı alem hâme deryâlar midâd
Âb gibi dâ’imâ tab‘ı keder-yâb olmayub
Ömrini ide safâlarla Cenâb-ı Hakk ziyâd
Ey Nisârî teşneler bu çeşmeye târîh içün
Didiler ayn-ı Hasan rûh-ı Hüseynî kıldı şâd
[10]59
Mihr-i ‘âlem-tâb-ı evc-i saltanat
Dâver-i devr-i zemân Sultân Selîm
Kahramân-ı dîv-i bend-i rüzgâr
Cemm-haşem İskender-dârâ keçem
Kim anın zât-ı bülendidir henüz
Merkez-i pergâr-ı çarh-ı müstakîm
Rükn-i re’yidir esâs-ı ma‘delet
Fikr-i nev-îcâdıdır ‘arş-ı kavîm
Muntazırdı ehl-i dil teşrifine
Geldi dîn ü devlete hem-çün nesîm
Hak budur bulmuşdı erkânı halel
Eyledi tanzimine sa‘y-i ‘azîm
Habbezâ ervâh-ı ehlullahdan
Oldı te’yîd-i İlahî müstedîm
Başlayub tecdîd-i ‘adl u re’fete
Koydı re’y-i hâsı bünyâd-ı kavîm
Hazret-i Monlâ-yı Rûm’a hürmeten
Kıldı dervîşâna ihsân ‘amîm
Gördiğim bu hânkâh olmuş harâb
Müsta‘idd ihyâya çün ‘azm-i remîm
Lutf idüb bir yapdı kim yapsun anın
Kâh âmâlin hüdâvend-i ‘alîm
Bağ-ı Firdevs berîn-veş bî-kusûr
Oldı Hakka sakfı zer dîvârı sîm
Bir nazarda itdi ol kân-ı kerem
Sengi gevher toprağı ‘anber-şemîm
Gösterüb gûyâ kerâmet ‘âleme
Kudret ihzâr itdi ol şâh-ı kerîm
Andan alsun feyzin erbâb-ı sülük
Kalmasun nâkısların etvârı nîm
Zâhir ve bâtında şâh oldur hemân
Ber-devâm etsün anı Rabbü’r-rahîm
Lafzen ve ma‘nen didi târîhini
Şeyh Gâlib ‘abd-i dâî‘-yi kadîm
Yapdı bu dergâhı pâk ü hem cedîd
Bin ikiyüz altıda Sultân Selîm
MEZAR TAŞLARI
el-Fâtiha
Revân Mustafa Dede bu dünyâdan kadem çekdi
Anı sûy-i Celâleddin’e bûy-i pür kerem çekdi
Cinân içre ola anın makamı rahatü’l-ervâh
Gülistân-ı behişte arzû-yi himem çekdi
Neye dem-zen idi ‘aşk u muhabbet ile her demde
İrince cânına rahmet bekâya azme dem çekdi
sene 1220
Hüve’l-bâkî
Nâm-ı Kütahyalı Süleymân Dede kim Mevlevî
Tekke-yi Monlâ-yı Rûmî’de güzârân her demi
Çille-keş makbûl ehl-i aşk bir cân idi
Terk-i tecrîd hücre-i kabrinde oldu münzevî
İtmedi rağbet fenâ bezmine çün kıldı sefer
Âlem-i bâkîde olsun nîk aʻmâl hemdemi
Söyledi ehl-i safâ tam târîh oldı Mûnisâ
Menzil-i Dervîş Süleymân oldı kuds-i maʻnevî
Sene 1229
Şeyh Gâlib Dede hazretlerinin devr-i senevî-i irtihaline
müsâdif günde ba’zı erbâb-ı cemiyyet tarafından
medfen-i mübâregi o günde icrâ edilen ihtifâl münâsebetiyle
Fasîh ve Esrâr Dedelerin bu makbereleri de tecdîd kılınmışdır.
27 Receb 1330, Cuma / 29 Haziran 1328
Âh mine’l-mevt
Nâgehân bir derde dûçâr oldı çâre olmayub
Yanın ile arka üzere bir kalıb yatdı didi eyvâh deyu
Çün yigirmi beş yaşında idi ol taze civân
Akrabâlar şöyle dursun komşular itdi figân-ı âh deyu
Zindelikde bülbül gûyâ zebânla söylemişdi ol güzel
Çâre yokdur yolcuyum didi oldun âgâh deyu
Gûş idince irciʻî emrini itdi inkiyâd
Eyledi Azrâ’ile teslîm-i cân Mevlâ deyu
Merhûm hamâllar kethüdâsı Yaʻkûb Ağa’nın
Süd mahdûmı merhûm ve mağfûrun leh
Mehmed Şehâbeddîn Efendi’nin
Rûhiyçün el-Fâtiha
fî 11 S. sene 1277
Hû
Rûmelîyyü’l-asl
Olub Konya’dan hasta
Gelüb irtihâl-i dâr-ı bekâ
Eyleyen merhûm ve mağfûrunleh
Dervîş Mehemmed’in
Rûhiyçün el-Fâtiha
fî 5 RA. sene 1257
Şeyh efendi hazretlerinin
Azadlı câriyesi zenciye
Merhûme ve mağfurun lehâ
el-Muhtâc ilâ rahmeti rabbihi’l
Gafûr Şirin Hâtun
Ruhiyçün el-Fâtiha
fî 2 S. sene 1264
el-Fâtiha
Mevlevî Dervîş Mehmed ehl-i dil bir cân idi
İrciʻî emrini gûş itdi
Mutî‘ oldı hemân
Çâr mısraʻla didim târîh-i fevtin Nâbîya
Hayf kim Dervîş Lisânî cândan
Çekdi lisân
Sene 1129
Hüve’l-bâkî
Vâlideyn-i pâkimin ‘ömrin füzûn itsün Hüdâ
Rûze-şeb tenvîr kıldıkca cihânı mihr u mah
Dâderim Osmân Bey kim bi-ziyân olmuşdı hayfâ
Eyler idi ânı her kim görse izhâr-ı veleh
Sinni geldikde yigirmi dörde işte âh âh
Açdı ol meczûba Hakk izz u celle Firdevs’e rah
Tahtı taht ve câhı câh eyler nihâyet âdeme
Kahramân merg aslâ değilmez paşa ve şâh
Hüzn ile nâ-câr Fâ‘ik söyledim târîhini
Vay kıldı dâderim Osmân Bey Adni câyına
Fâtiha
M. sene 1276
Yâ Hû
Hâlâ muhibb-i Mevlevîye’den
Mısır Çarşulı es-Seyyid
Mehemmed İzzet Efendi’nin
Vâlidesi dervîşe merhûme
Ve mağfûrun lehâ Şerîfe
Necîbe Hanım’ın rûhiyçün
Rızâen Lillâh-i te‘âlâ el-Fâtiha
fî gurre-i N. sene 1253
Hüve’l-hayyü’l-bâkî
Son nefesde mâder-i Dervîş Hüseyin Allah deyub
Tekye-i Firdevs’e yâ Hû eyledi rûhın revân
Kimseye bâkî değildir çünki bu mülk-i fenâ
Âkıbet bu reh-güzerden heb geçer pîr ü civân
Derdine çâre ararken hayf ol mestûre hayf
İrciʻîye imtisalen eyledi teslim-i cân
Rûz-i mahşerde olub hem sâye-i fahrın
Eylesün dâr-ı bekâda kurb-i Mevlâ-yı mekân
Fevtine buldım mücevher ile bir târihdir
Ümmü Gülsüm Hanım oldı vâsıl dâr-ı cinân
Sene 1264
Hüve’l-bâkî
Merhûm ve mağfûr
el-muhtâc ilâ rahmeti Rabbihi
‘l-gafûr Giridî
Resmovî Dervîş
Mustafa Baba rûhiyçün
el-Fâtiha
Sene 1218
Hüve’l-hayyü’l-bâkî
Kutbü’l-ârifîn
Gavsü’l-vâsilîn
Hâcegân-ı âlîşân
Hazerât-ı Nakşibendîye’den
eş-Şeyh Mehmed Âgâh el-Nakşibendî-
zâde ser levha-i yemîn sâbık
eş-Şeyh İbrâhîm Efendi-zâde
Eşrâf-ı kuzâtdan eş-Şeyh
es-Seyyid Mehemmed İzzî Efend
Rûhına Fâtiha
Gurre-i C.A. sene 1238
Hüve’l-hallâku’l-bâkî
Eşrâf-ı kuzâtdan
Kasımpaşa’da Kışlak
Cami-i şerîfi hatîbi
Yeniçeşme’de Kadı
Mehemmed Efendi Cami-i
Şerîfi imâmı merhûm
Ve mağfûrun leh es-Seyyid
el-Hâc Hâfız Süleymân
Efendi rûhiyçün Fâtiha
fî 5 R. sene 1266
Cümleye yâ Hû
Merhûm ve mağfur
eş-Şeyh Mehemmed Agâh
el-Nakşibendî-zâde
Ser-levha-i yemîn
Sâbık eş-Şeyh İbrâhîm
Efendi rûhına Fâtiha
fî 16 C.A. sene 1215
Hüve’l-bâkî
Beni kıl mağfiret ey Rabb-i Yezdân
Bi-hakk-ı arş-ı aʻzam nûr-ı Kurʻân
Gelüb kabrim ziyâret iden ihvân
İdeler rûhıma bir Fâtiha ihsân
Balık Pazarı’nda Yemenîci el-Hâc
Memiş Ağa rûhına Fâtiha
Sene 1261
Hüve’l-bâkî
Aşcı-başı Mûnis
Dede’nin hemşiresi
Merhûme Şerîfe Fâtıma
Mollâ rûhına Fâtiha
fî 3 Z.Y. sene 1262
Hüve’l-bâkî
[em]r-i [Ha]kkla emrâz geldi benim tenime
Bulmadı sıhhat vücûdum sebeb oldu
Mevtime Çelebî Efendi’nin
Kahveci-başısı merhûm
Seyyid Mehemmed ‘Ârif Ağa’nın
Rûhiyçün Fâtiha
12 S. sene 1234
Hüve’l-hayyü’l-bâkî
Merhûm ve mağfûr ilâ
Rahmeti Rabbihi’l-gafûr
Anbâr kâtibi Osmân
Efendi rûhına Fâtiha
Sene 1164
Hû
Tarîkat-ı aliyye-i Mevlevîye’den
Kengrılı merhûm
Ve mağfûr Dervîş
Mehemmed rûhı şerîfine
Rızâen Lillâh el-Fâtiha
fî 22 R sene 1283
Hüve’l-hallâku’l-bâkî
Âh kim bu âlem içre bende şâdan olmadım
Çaresiz derde düşdüm def‘e imkân bulmadım
Geçdi ömrüm görmedim sıhhat yüzin
Bir misâfir gibi geldim bunda mihmân olmadım
Yâ İlâhî sen bilürsin halimi gayrı sendendir mede
Yüzimi dergâhına sürmekden aʻlâ bulmadım
Kapan-ı Dakîk’de hamallar kethüdâsı
Merhûm ve mağfûrun leh es-Seyyid Yaʻkûb
Ağa’nın rûhiyçün el-Fâtiha
fî 22 C sene 1276
Hüve’l-hayyü’l-bâkî
Merhûm ve mağfûr Kassâb
Başı-zâde ârif ü agâh
Nakşibendî el-Hâc Abdulganî
Ağa rûhiyçün el-Fâtiha
fî 21 B sene 11[86]