Türk edebiyatında görülen ilk siyerler Arapça ve Farsçadan tercüme şeklindedir. Türkçe tercümelere esas alınan metinlerin seçiminde Hz. Peygamber’in hayatının destanî-epik mahiyette olanlarına ağırlık verilmiştir. Ayrıca, mütercimlerce birebir tercüme yapılmamış, eserlerine nazım ve nesir birçok ilaveler yapılmıştır. Bunların başında Erzurumlu Mustafa Darîr’in Sîretü’n-Nebî (H. 790/ M. 1388) adlı eseri gelir. Bu siyer mensurdur ve yer yer içinde manzum parçalar vardır. Türk edebiyatının ilk siyeri kabul edilen bu eser H. 790/ M. 1388 yılında Mısır'da yazılmıştır. Darîr’in eserini Yavuz Sultan Selim, Mısır seferi dönüşünde İstanbul'a getirmiştir. Yetmiş civarında nüshası tespit edilen eser, hem saray hem de halk nezdinde büyük bir itibar görmüştür. Türk-İslam kültürü- nün önemli kaynaklarından biri olan bu eser, Türk edebiyatında yazılmış ilk Türkçe siyer kitabı olmasının yanında, şifahi kültürün de güzel bir örneğidir. Eser, yazıldığı dönemdeki Türkçenin özelliklerini göstermesi bakımından önemli bir kaynaktır.9 Bu yönüyle Darîr’in Sîretü'nNebî’si, daha sonra yazılan siyer kitaplarına kaynaklık etmiştir.
